Personal update: Basisschool, thuissituatie & Corona

In dit artikel wil ik jullie even weer bijkletsen, het is namelijk ook een behoorlijke tijd geleden dat ik een persoonlijke update heb geplaatst en dit leek mij wel het juiste moment. Ook ben ik heel benieuwd hoe het met jullie gaat? Het is toch een beetje een gekke wereld waar we op dit moment in leven en al ben ik het inmiddels gewend, soms word ik ’s ochtends wakker en besef ik dat het geen gekke droom was. In het begin moest ik wel heel erg wennen aan deze situatie en ik merkte dat ik heel onrustig werd van alle onzekerheden. Ik ben iemand die heel graag wil weten waar ik aan toe ben en met dit virus is natuurlijk niks te voorspellen. Ook merkte ik dat mijn angstklachten wat toe begonnen te nemen en bij elke kriebeltje in mijn longen, dacht ik als hypochonder, dat ik vast en zeker Corona had. Inmiddels ben ik niet meer zo gespannen en denk ik niet bij elke pijntje, het zal toch niet? Ik vind het bijzonder hoe snel je als mens je aanpast aan een bepaalde situatie, en ik leg mij erbij neer dat dit het op dit moment is wat het is.

Halverwege maart zou er eigenlijk een artikel komen met een verslag van de eerste week van Emre op de basisschool. Maar door het Corona virus is Emre nog niet sinds hij vier is, en dus eigenlijk officieel zou moeten starten, naar school geweest. Best gek, gezien ik er helemaal op ingesteld was dat hij naar groep 1 zou gaan maar nu is er wat dat betreft niks veranderd. Dat brengt mij ook direct op het volgende onderwerp, namelijk hoe het hier thuis gaat. Gezien ik een ‘staying home mom’ ben en dus altijd met de kindjes ben, is er voor ons niet heel erg veel veranderd, behalve dat mijn man nu vanuit huis werkt. Gelukkig is hij zelfstandig ondernemer in de IT en kan hij zijn werk erg makkelijk vanuit huis doen. Onze slaapkamer is omgebouwd tot thuiskantoor, zodat hij overdag ongestoord zijn werk kan doen. Iedere ochtend begint hij de dag met een meet up via beeldbellen met zijn werknemers en daarna gaan ze lekker aan de slag. Gelukkig bevalt hethem goed en ik vind het stiekem best gezellig dat we iedere dag samen kunnen lunchen en dat hij altijd dichtbij is.

Toch is de reden van dit alles natuurlijk een stuk minder gezellig en hoop ik dat alles ook weer snel ‘normaal’ wordt, al ben ik benieuwd wat dat nieuwe normaal in gaat houden. Het enige wat voor ons wel anders is, en voor iedereen, is dat we natuurlijk minder erop uit gaan. We blijven zoveel mogelijk thuis, de boodschappen worden net zoals altijd al thuisbezorgd en we moeten dus weinig het huis uit. Het scheelt enorm dat we een hele grote tuin hebben, dus de kinderen hebben alle ruimte om lekker uit te razen. Wel ga ik nog paar keer per week naar mijn paard toe. Hij staat gelukkig heel dichtbij huis, zo’n 350 meter, en ik kan er dus heel gemakkelijk op de fiets heen. Er staan meerdere pensionpaarden op stal en in een whatsapp groep houden we precies bij wie wanneer komt en hoe lang. Op die manier ben ik altijd helemaal alleen bij Kayo en kan ik rustig mijn gang gaan zonder dat ik iemand tegenkom, heel erg fijn dat dit in ieder geval nog kan.

Inmiddels mis ik mijn familie wel enorm, vooral mijn ouders gezien ik hun heel regelmatig zag. Sowieso zag ik mijn moeder twee keer in de week en dat is nu helemaal weggevallen. Gelukkig bestaat er nog Facetime en hebben we iedere dag wel even contact. Maar ik weet uiteraard waar we het voor doen en ik hou iedereen uiteraard graag gezond. Gelukkig is iedereen in onze omgeving nog gezond en niet getroffen door Corona, en daar ben ik heel dankbaar voor.

Zoals jullie misschien wel weten was ik bezig met mijn rijlessen maar ook dit is nu natuurlijk gestopt. Het is namelijk wat lastig om 1,5 meter afstand te houden in een auto. Op zich natuurlijk heel erg zonde en ik ben heel benieuwd wanneer ik verder kan. Maar ik heb zo’n vermoeden dat dit nog wel even kan gaan duren en daar is ook niks aan te doen. Hoop alleen dat mijn theorie, die ik begin januari heb gehaald, langer geldig is maar op zich mag ik hopen dat ik mijn rijbewijs toch ook wel ergens begin volgend jaar heb.

Zoals jullie hebben kunnen lezen gaat hier dus alles zo zijn gangetje en ik ben mij bewust dat wij best in een luxe positie zitten gezien er voor ons zo weinig is veranderd. Ik kan namelijk indenken dat het voor zoveel mensen veel meer invloed heeft op het dagelijkse leven en dat er ook veel financiele zorgen zijn. Ik ben heel benieuwd hoe het bij jullie gaat, vertel het mij vooral bij de comments.